පියසිරිගේ ඉස්කුරුප්පුව අඩව්වක් අල්ලලා - lesbian seduction

සෑඳෑ හිරු රැස් දහර වෙල හරහා හමා එන සිහිල් සුළං හා මුසුව ජනේලයෙන් කාමරය සිසාරා කාන්දු වෙයි. ගැට්ටාත් මමත් තාමත් උදේ ගලවාගත් මෝටරය සමග ඔට්ටුවෙමින් සිටියෙමු. චීත්ත පොට එක් අතකින් මදක් ඔසවාගන එගොඩ ගොඩේ දෙවැටෙන් නියරට බහින කර්ලිනාගේ දසුන අප දෙදෙනාටම ගෙනාවේ විකට දසුනක් මෙනි.

'අන්න අරුන්දැ ඕපයක් ඇදබාන්න ද කොහොද එන්නේ උඹලගේ ගෙවල් දිහාට' 

ජනේලයෙන් එපිට බලා සිටිනා ගැට්ටාගේ හඬින් මම ද එදෙස බැලුවෙමි. කර්ලිනා හාමි ගමේ තනිව ජීවත්වෙන ගෑනියකි. උන්දෑ ගේ මිනිහා සයිමං ගොයියා ගහෙන් වැටී මියැදුනාට පසු ගමේ ගොඩේ කොහෝ හෝ ගෙදරක වැඩක් පළක් කර දී එදා වේල පිරිමහ ගන්නා උන්දෑ ගැන මගේ හිතේ ඇත්තේ දුකක් මුසු අනුකම්පාවකි.

‘පව් බං ජීවත් වෙන්නනේ ඔය එක එක ඒවා කිය කියා ගෙවල් ගානේ කරක්ගහන්න’

‘කෙහෙම්මල මට ඔය ගෑනිව පේන්න බෑ. හැම එකාටම පද හද හදා ගම පුරා කියා ඇවිදිනවා’

ගැට්ටා ට කර්ලිනා උන්දෑ පෙන්නන්න බැරිව ගොස් ඇත්තේ මන්දැයි දන්නා මගේ මුවට සිහින් සිනාවක් නැගිනි. සේදිරිස් ගේ ගෙදරට ගොම්මනේ ගැට්ටා ඇදෙන බව ගමම දැනගත්තේ කර්ලිනා ගෙන්ය.

‘ඔව් උඹට අවලමේ යන්න බැරිවුණේ ඒ ගැනි හින්දනේ.. අපි නොදන්න චෙස් කිව්වලු ගැට්ටෝ’

‘අනේ මේ මගෙන් කුණු හබ්බ නාහ හිටපන් සෙංකා’

උණ පඳුර ළග වක්කඩෙන් ඇලට බැස කකුලක් පිට කකුලක් අතුල්ලා දෙපා හෝදාගත් කරලැයින් උන්දැ කෙළින්ම අපේ වත්තට පැන ළිඳ ළග සිටි අම්මා සිටින ඉසව්වට ඇදෙන අයුරු ගැට්ටාත් මාත් බලා සිටියමු.

‘ආ කරලැයින් කොහෙද මේ හැන්දැකොරේ’

‘එගොඩහට ගියා නෝනේ.... මේ එමිං ගමං ඕවිටේ තිබිලා අපූරු මැල්ල දළු ටිකක් හම්බ වුණා. නොනේ මතක් වෙලා ඇන්න ආවා. චූටි මහත්තයත් කන්න ආසයිනේ’ 

‘දෙන්ඩ නෝනේ පණිට්ටුව මං වතුර ටික පුරවන්ං’  අම්මාගේ අතින් ලනුව ගත් කර්ලිනා මේ සූදානම් වන්නේ ලොකු කයිවාරුවකට බව මට ඉවෙන් මෙන් වැටහිනි. දැන් ඇගේ මේ ඕප දූප කතාවට අම්මාත් හවුල්වෙන බව සක් සුදක් සේ පැහැදිලි ය.

‘ඔන්න ගැට්ටෝ මල්ල ලෙහන්න යන්නේ. මට වෙලාවකට අපේ අම්මත් එක්කත් තරහයි බං’

අම්මාද ඕප දූප කතාබහට හවුල්වන බව දැනගත් මගේ හිතේ ඇති වූ විචිකිච්ඡාව වහගන්නට තැත් කරමින් කීවෙමි.

‘නෝනේ දැං කාලේ කෙල්ලොවත් විස්වාස කරන්න බැරි හැටියක්. කවද අහපු කතා ද මේවා’

‘ඇයි බං මොකද වෙලා තියෙන්නේ’

‘පියසිරියගේ ඉස්කුරුප්පුව අන්න හොඳ අඩව්වකින් බේරිලා ඇවිත්’

මේ කියන්නේ අංගියා ගැන මොකක් හෝ දෙයක් බව ගැට්ටාටත් මටත් පසක් විය

පියසිරිගේත් කරුණාවති නැන්දාගේත් එකම දුව මාලි ය. මාලි දන්නා දා ඉදන් හැඩ කාරියකි. ඒකි ගේ මේ හැඩ කාර කම හන්දාම ගැටව් මෙකි වටේ ඇදෙන එක අරුමයක් නොවීය. මාලි යන යන තැන කොල්ලෝ ගැවසෙන බැවින් ආං ගියා නම මේකිට පටබැඳිච්චි. ආං ගියා කටවහර අනුව ‘අංගියා’ වූයේ පසු කලෙකය.

වැඩි දුර ඉගන නොගත් අංගියා දහවැනි කැලෑසියේදී ඉස්කෝල ගමන නතර කළේ ය. ඒකිගේ නෑඳෑ කෙල්ලකගේ උදව්වෙන් අලුත්ගම මරික්කාර් නානගේ ගාමන්ට් එකේ රස්සාවක් හොයා ගත්තු අංගියා ඉන්පසු ගමේ දකින්නට නැති විය. මාසයකට දෙකකට වරක් ගමට ඇවිත් ගියත් ගමේ රැදුණු කාලේ බොහොම කෙටි විය. හැබැයි ඒ එනකොට ගමට ආවේ වෙනද හිටිය ගමේ අංගියා නොවේ. කොණ්ඩේ ඉත්තෑකූරුවගේ කරලා පාට කරලා හරියට සරුව පිත්තල මාලිගාවක් වගේ එකියක්. මේ වෙනසත් එක්ක ගමේ කොල්ලො උනත් මේකිත් එක්ක තිබ්බ ඇයි හොඳයිය අඩු කරලයි තිබුණේ. ඔන්න ඔහොමයි අංගියගෙයි ගැට්ටගෙයි තිබ්බ පයුරු පාසානෙත් අඩු වෙලා ගියේ.

කරලැයින් උන්දැගෙයි අම්මගෙයි මේ ඕපෙත් එක්ක මට දැනෙනවා දැන් ගැට්ටා රතුවේගන එන විත්තිය.

‘ගැට්ටෝ මේ කොයිල් එක හෙට ඔතමු. යං බං කඩේ පැත්තට රවුමක්’  

කතාව වෙනතක හරවමින් ගැට්ටාත් එක්ක එතැනින් පැනගත්තේ ගැට්ටාට මල පැන්නොත් වෙන විලිලැජ්ජාව ගැන සිතමිනි.

‘සෙංකා උඹ දන්නවද අර ගෑනි උඹලගේ අම්මත් එක්ක කිව්වේ මොකක්ද කියලා’

‘නෑ මොකද්ද බං. අංගියා ගැන කියන්න ආ දේද’?

‘ඔව්’

‘මොකද අංගියා කොහේ හරි නාඩගමක් නටලා මාට්ටු වෙලාද’

‘උඹත් හිතන්නේ එහෙම ද’

‘හිතන්න තියා මොන මලදානයක්වත් මං දන්නෙ නෑ බං. කියහං මොකද කේස් එක’

ඔය අංගියා ගාමන්ට් ගියාට පස්සේ සෑහෙන්න වෙනස් වෙලා කියල උඹ දන්නවනේ සෙංකා. ඒකියි මායි අතරේ පොඩි ලව් එකකුත් තිබ්බ කියලත් උඹ දන්නවනේ. මේකි ගාමන්ට් ගිහින් කොණ්ඩ පාට කොරන්නයි ඇහි බැමි ගාන්නයි ගත්තට පස්සේ ඒකි ව මට එපා වුණා බං. මේකිව ඔය වැඩවලට එක්ක යන්නේ ගාමන්ට් එකේම ලංසි කෙල්ලක්. මේ වැඩවලට මුන් දෙන්නා යන්නේ කළුතර පැත්තේ සැලෝන් එකකට.

‘ඉතිං බං කොණ්ඩ හදන්න සැලෝන් නොගිහිං අපි වගේ බාබර් සාප්පු ගානේ යන්න යෑ’

‘කවුද ගොනෝ බාබර් සාප්පු යන්න කිව්වේ. කියනකං අහගන හිටහං’

ඔය සැලෝන් එක කරන කෙල්ල එක විදියක එකක් ලු. එතැන මේ ලෙස්බො කේස් එකක්ලු බං. එතෙන්ට යන ගංවල කෙල්ලෝ උන්ටත් නොදැනෙන්න වැඩේට අල්ලගන්නවලු ඒකි. අංගියත් අහුවෙන්න ගිහින්. මේකි ඒ කෙල්ලටත් ගහල තමා ඔය ඇවිදිං ඉන්නේ. කොහොම හරි වැඩේ ගමට ලීක් වෙලා වගේ.

‘යකෝ කරලිනාටත් වැඩිය හොදට උඹ දන්නේ කොහොමද බං සීන් එක’

සෙංකා සීන් එක මං දන්නේ අංගියා මට මේ හැම දෙයක්ම කිව්ව හින්දා. ඒකි අසරණ වෙලා බං. පිටිං විසේ කාර පෙනුමයි සංකරවෙලයි වගේ පෙනුනට ඒකි තාමත් මේ අපි වගේම ගමේ කෙල්ලක් බං. අපි හිතනවට වඩා ඒකි වෙනස්. 

අප්පට සිරි එහෙනං දැන් කෙල්ලො පරිස්සං කරගන්න ඕන කොල්ලන්ගෙන් විතරක් නෙමේ කෙල්ලන්ගෙනුත්.

ප.ලි
සියලු දෙනාගෙන් සමාව ඉල්ලමි. තාමත් කාර්මික ආයතනයක පුහුණුව ලබන මට ජාල ගතවන්නට අවස්ථාව ඇත්තේ සෙනසුරාදා ඉරිදා පමණකි. ඒද සිම්පතට මුදල් තිබුණොත් පමණි. කමෙන්ට්වලට උත්තර පමා වන්නේ එහෙයිනි.